Jeżeli jest cokolwiek pewnego, to to, że latarnia morska świeci.
Tove Jansson – Tatuś Muminka i morze
Na zdjęciu viti, czyli farerska latarnia w Velbastaður.
Tag: krótko (Page 9 of 13)
W ramach kontynuacji Pocztówek z Mykines – dwa przeciwieństwa:
Podpisy proszę uzupełnić we własnych zakresie.
Epli* – ziemniak. Cichy bohater ciągłej walki Farerów z ich ojczystą ziemią, aby wydała coś więcej niż tylko mieniącą się wszystkimi odcieniami zieleni trawę.
Walka ta toczy się od początku XIX wieku, kiedy na Farojach upowszechniła się pyra*, którą trzeba chronić przed tutejszym klimatem (tak jak na poletkach w Miðvágur) pod kołderką z darni. Mieszkańcy Wysp Owczych hobbystycznie hodują także buraki, kapustę oraz rzepę. Nie zapomnijmy o rabarbarze, z którego produkuje się dżemy, nalewki, a nawet dodaje do piwa.
Słynne z produkcji ziemniaka jest Sandoy, gdzie w październiku 2015 zorganizowano pierwszy Coroczny Festiwal Ziemniaka. W domach mieszkańców wyspy oraz zaadaptowanym na potrzeby festiwalu sklepie z częściami samochodowymi można była raczyć się szeroką paletą dań z ziemniakiem w roli głównej (ciekawe czy pojawiły się też plyndze). Kto miał już dość widoku ziemniaka na swoim talerzu, mógł wziął udział w wykopkach i rzucie ziemniakiem albo pobrykać wśród bel siana.
„It was cool, but in an uncool way”. And that really is the best kind of cool.
Katrin Petersen o zorganizowanym przez siebie Festiwalu oraz komentarz autora tekstu na faroeislands.fo
Kolejna edycja Eplafestivalur już 1 października.
– wymawiamy: eple
– a to ziemniak w wersji poznańskiej
Próbowaliście kiedyś obejrzeć Faroje z perspektywy Google Street View? No właśnie. Farerczycy powiedzieli w końcu dość tej jawnej dyskryminacji!
W kwietniu tego roku Durita Dahl Andreassen z Visit Faroe Islands zainicjowała projekt Sheep View 360. Zamiast czekać na guglowy samochód, który wykona panoramiczne zdjęcia Wysp Owczych za pewne w 2145 roku, Durita wzięła sprawy w swoje ręce i zwinne nóżki farerskich kudłaczy. Z pomocą Leifa i Davida wyposażyła pięć farerskich owiec w panoramiczne kamery i czujniki GPS i puściła w teren. Wykonane zdjęcia trafią do Google Street Map.
Gdyby to ode mnie zależało, na pierwszy ogień puściłbym panoramiczne owce na trasę wzdłuż Saksunardalur.
Durita, góð lukka*!
* – powodzenia!
Skýggj* – farerskie słowo, które warto sobie przyswoić. Chmury (wraz z mgłą) są bowiem nieodzownym elementem każdego skrawka farerskiego nieba.
Przybierają one tak wiele kształtów i pozycji, że Farerczycy poświęcili im sporo miejsca w słowniku*:
- mjørki – gdy mgła ogranicza widzialność do kilku metrów,
- skadda – chmury o niskiej podstawie, ale umożliwiające dostrzeżenie podstaw wzgórz i gór,
- tjúkt – chmury przykrywają szczyty,
- illveðursskýggj – chmura burzowa,
- pollamjørki – nisko zawieszona mgła, zalegająca w zatokach, dolinach i u podnóży wzniesień, wystarczy jednak wspiąć się kilkadziesiąt metrów, aby dostrzec błękitne niebo,
- mjørkabelti – wąska i rozciągnięta gęsta mgła znad morza,
- kavatoka – mgła połączona z opadami śniegu.
Wcale bym nie się nie zdziwił na widok tomiku zatytułowanego „Kieszonkowy farersko-angielski słownik meteorologiczny” wystawionego w oknie księgarni w Tórshavn.
Jedno jest pewne: nie sposób nudzić się w trakcie farerskiego serwisu pogodowego. Które określenie najlepiej pasuje do dzisiejszych kadrów?
* – wymawiamy kolejno: skujdż, mjercze, skata, czukt, ylweurskujdż, potlamjercze,, mjerczebelte oraz kawatoka
O osiemnastu wyspach zagubionych wśród północnych mórz. Subiektywnie. Czasem nawet bardzo.
