Ta głęboka prawda wypisana sprayem na murze utkwiła mi w pamięci już ładnych naście lat temu. A powróciła wraz z pytaniem, które zadano mi niedawno – jakich zawodów, które nam – Polakom, ludziom z kontynentu – wydają się oczywiste i codziennie, nie spotkamy na Wyspach. A także – odwracając to pytanie – jakich farerskich rzeczy próżno szukać na naszym podwórku.
Kategoria: Wyspy Owcze (Page 1 of 39)
O miejscu morza w życiu, historii, tradycji i sztuce Wysp Owczych można spisać całe tomy opowieści. W jednym z muzeów na owczym archipelagu poznać można ten silny związek – morze i sztuka dosłownie ze sobą sąsiadują.
Leirvík na wschodnim wybrzeżu wyspy Eysturoy większość przejeżdża w drodze na północ archipelagu lub w kierunku Tórshavn. Ot, wylot z tunelu, rondo, ograniczenie prędkości, drugie rondo, stacja benzynowa i kolejny tunel.
Warto jednak zatrzymać się w Leirvík nie tylko na tankowanie. Pod dachem działającego od 2000 roku Bátasavn og málningasavn (pol. Muzeum Łodzi i Malarstwa) zebrano bowiem ciekawe eksponaty.
Na pierwszej kondygnacji ekspozycji muzeum (mieszczącego się – a jakże – w dawnej przetwórni suszonych ryb) znaleźć można tradycyjne farerskie łodzie używane do dalekomorskich połowów. Zobaczymy także skrzynki, do których rybacy zabierali ze sobą prowiant oraz wykonane z pęcherzy pławnych grindwali pływaki, którymi podtrzymywano sieci. Całość uzupełniają zdjęcia, modele i bogate opisy historii farerskiego rzemiosła szkutniczego (także w języku angielskim).
Kilka sal na piętrze prezentuje bogaty dorobek lokalnych malarzy ze szczególnych uwzględnieniem twórczości dwóch impresjonistów z Leirvík – Jóannisa Kristiansena i Sámala Toftanesa.
Urodzony w 1945 roku Sámal przygodę z malarstwem rozpoczął już w młodym wieku, oddał się mu jednak w pełni dopiero po „czterdziestce”. Jego twórczość podobna jest do innych farerskich artystów. Na obrazach dostrzegamy jedynie kontury budynków, łodzi, ludzi i zarys krajobrazu. To światło jest bowiem ich najważniejszych elementem.
Powtarzającym się motywem u Toftanesa są sceny z życia rybaków i farmerów przedstawiane w porannym lub wieczornym delikatnym świetle.
Wyspy Owcze to także suma wspomnień osób, które obrały nietypowy kierunek. Dla których daleki archipelag stał się nowym domem, ale i tych, które swą farerską pasję budują z pewnej odległości, będąc na Owczych nadal gośćmi. Postanowiłem uzupełnić blog „Farerskie kadry” o ich spojrzenie na Wyspy. Dzisiejszą rozmową z Agatą chciałbym rozpocząć nowy cykl, który nazwałem „Farerskie rozmowy„. Słowa uzupełniają zdjęcia z archiwum Agaty.
Kilka tygodni temu John Egholm, gitarzysta Hamraduna wrzucił na Youtube’a przedsmak nowej płyty tej farerskiej folk-rockowej kapeli. W czasie występu na żywo zaśpiewali liczący blisko sto lat tekst Poula F. Joensena. Zaintrygowany jego wykonaniem i świetną znajomością tekstu wśród festiwalowej publiczności postanowiłem spróbować go przetłumaczyć.
Kilka lat temu przy Niels Finsens gøta w pobliżu skweru Vaglið w Tórshavn postawiono nieco przerośniętą ławeczkę dla trolli. Sąsiaduje z nią niepozorny czerwono-biały budyneczek. Jak określa to portal in.fo, wpisał się on w obraz stolicy Wysp Owczych. Cóż niezwykłego jest w niewielkim kiosku, że związane z nim informacje trafiają do wszystkich farerskich gazet i portali informacyjnych?
