Czytelnicy papierowej wersji „Farerskich kadrów” pamiętają być może rozdział zatytułowany „Wiadukt donikąd”. Relacjonowałem w nim swój spacer po niedokończonej obwodnicy stolicy Wysp Owczych, okraszony zdjęciami opuszczonych wiaduktów. Plany jej budowy miały już – w roku 2018 – ponad trzydzieści lat. Okazuje się jednak, że już niebawem na opuszczonej inwestycji przestanie wreszcie hulać jedynie wiatr.
Archiwa: Szorty (Page 1 of 3)


Wyspy Owcze poprzecinane są niemal setką bygdagøtur – szlaków, które od stuleci łączą osady. Korzystano z nich by dotrzeć do sąsiedniej wioski, wziąć udział w nabożeństwie, przenieść zmarłego na miejsce wiecznego spoczynku, dostarczyć pocztę. Na długo przed powstaniem asfaltowych dróg i wydrążeniem tuneli to właśnie one stanowiły sieć komunikacyjną na archipelagu.


Zaskakująco niewiele zachowało się z farerskich średniowiecznych świątyń. XIII-wieczny kościół parafialny św. Olafa w Kirkjubøur jest jedynym średniowiecznym farerskim kościołem, w którym nadal odbywają się nabożeństwa.
Farerski Kościół ewangelicko-luterański ma łącznie 61 świątyń. Jedyny katolicki kościół – Mariukirkjan znajduje się w Tórshavn.


Podstawowym paliwem na Wyspach Owczych był przez wieki torf. Pionierskie próby związane z pozyskaniem energii z mas wody podjął w roku 1907 Ólavur á Heygum. Pierwsza, uruchomiona w 1921 r. na Suðuroy, hydroelektrownia działa do dziś.
Samorządowa spółka odpowiedzialna za dostawy energii elektrycznej powstała w 1946 roku.
Pierwsze turbiny wiatrowe zainstalowano w roku 1993. W roku 2020 na opłotkach Tórshavn rozpoczęto produkcję energii z biogazu, zaś rok wcześniej ruszyły testy farmy paneli słonecznych (!) na Suðuroy.
W lutym 2024 r. do sieci trafił prąd z instalacji pozyskującej energię z fal morskich w Vestmannie.
Cel „Vision 2030” zakłada pozyskiwanie energii elektrycznej na Wyspach Owczych wyłączenie ze źródeł odnawialnych.


Między osadami Eiði i Funningur na wysokość 880 metrów wznosi się najwyższy farerski szczyt Slættaratindur. To jedna z dziesięciu gór na Wyspach Owczych, które sięgają na wysokość ponad 800 metrów.
Najwyższą wyspą archipelagu jest Kunoy – aż sześć z pierwszej dziesiątki najwyższych wzniesień położonych jest właśnie tam.
W sumie farerskie mapy upstrzone są około 340 górskimi szczytami o wysokości co najmniej stu metrów nad poziom morza.