Nie pamiętam już czy po raz pierwszy z ich twórczością zetknąłem się dzięki serwisowi Bandcamp. Możliwe, że poznałem ich przeglądając listę farerskim kapel na Encyclopaedia Metallum. Jednak już samo zerknięcie na skład zespołu, w którym wokalistą jest Deyði (Śmierć), na gitarze gra Pest (Plaga), na basie – Hungur (Głód), zaś za perkusją zasiada Kríggj (Wojna) upewnia w jednym – będzie mrocznie.
Zwą ich Svartmálm [wym. swasztmolm] i dali znać o sobie w roku 2016 singlem Deytt ljós (Martwy Blask). Dwa lata później zadebiutowali albumem Svartmálm, za który zdobyli nominację w kategorii „Debiutu roku” na Faroese Music Awards 2019. Nagrodę zdobyli, ale w innej kategorii – za najlepszą okładkę, na której znalazła się reprodukcja rysunku farerskiej graficzki Elinborg Lützen. Rysunku, który stanowi idealną ilustrację dla wypełniającego krążek muzycznego klimatu.
U podnóża farerskich klifów, z niewidocznego dla nas, skrytego w ciemności miejsca wydobywa się krystaliczna, nieprzezroczysta substancja pochodząca wprost z najczarniejszego jądra ziemi. Nosi ona nazwę Svartmálm.
Tłumaczenie za tutlrecords.com
Zbierająca świetne recenzje debiutancka płyta to połączenie doom metalowej przestrzeni i melancholii z dźwiękami przesyconymi agresją. Dla członków Svartmálm projekt ten stał się możliwością nagrania muzyki, której nie mogą na co dzień realizować w swoich kapelach. Jak im wyszło? Oceńcie sami.
Dziś na „kadrowy” translatorski warsztat trafia wieńcząca album, trzyczęściowa suita zatytułowana Svartideyði. Jej słowa pochodzą z wydanego w 2014 roku tomiku Tá eg hoyri míni einsligu fótafet millum følnaðu heystbløðini (Wtedy usłyszałem swe samotne kroki wśród uschniętych jesiennych liści) Øssura Johannesena – farerskiego malarza, basisty i poety.
Svartideyði I: Tað ónda // Czarna śmierć I: Zła
Tað ónda finst í vindinum
tað ónda rísur úr jørðini
Jørðin rotnar spakuliga
doyr innvortis
Tað ónda finst í vatninum
tað ónda finst í solini
Jørðin rotnar spakuliga
doyr innvortis
Fullmánin skínur tigandi
í endaleysa náttarmyrkri
kraftmiklar kenslur í vindinum
Deyðin nærkastJørðin rotnar spakuliga
doyr innvortis
Zła skryta we wietrze
Zła powstaje z ziemi
Ziemia powoli gnije
Umiera od środkaZła skryta we wietrze
Zła skryta w słońcu
Ziemia powoli gnije
Umiera od środkaKsiężyc w pełni lśni milczący
W nieskończonym mroku nocy
Potężny niepokój we wietrze
Śmierć nadchodziZiemia powoli gnije
Umiera od środka
Svartideyði II: Mánin litast reyður // Czarna śmierć II: Księżyc mieni się czerwienią
Tá eg hoyri míni einsligu fótafet
millum følnaðu bløðini
tá eg hoyri míni einsligu fótafet
í tøgnini í kirkjugarðinumJørðin rotnar spakuliga
meðan mánin litast reyður
Jørðin rotnar spakuliga
Deyðin nærkast
Wtedy słyszę swe samotne kroki
Wśród uschniętych liści
Wtedy słyszę swe samotne kroki
W cmentarnej ciszyZiemia powoli gnije
Gdy księżyc mieni się czerwienią
Ziemia powoli gnije
Śmierć nadchodzi
Svartideyði III: Deyðin nærkast // Czarna śmierć III: Śmierć nadchodzi
Grá skýggj fjala sólina
krákan situr á gamla trænum
navnið høgt í stein
kistan er smíðaðSvartideyði
Skýggin fylgir mær
krákan situr á gamla trænum
navnið høgt í stein
kistan er smíðaðSvartideyði
Jørðin rotnar spakuliga
svartir fuglar flýggja
meðan mánin litast reyður
Deyðin nærkast
Szare chmury przysłoniły słońce
Kruk przysiadł na starym drzewie
Imię wysoko na kamieniu
Tworzy trumnęCzarna śmierć
Chmury podążają za mną
Kruk przysiadł na starym drzewie
Imię wysoko na kamieniu
Tworzy trumnęCzarna śmierć
Ziemia powoli gnije
Czarne ptaki czmychają
Gdy księżyc mieni się czerwienią
Śmierć nadchodzi