21 marca 1855 roku to w historii Wysp Owczych data przełomowa. Tego dnia zniesiono Duński Monopol Handlowy, od początku XVIII wieku dławiący farerską gospodarkę. Podjęta przez władze – dość symbolicznie, bo w pierwszy dzień wiosny – decyzja umożliwiła szybki rozwój ekonomiczny i społeczny archipelagu. W przeciągu kilku kolejnych dziesięcioleci powstało wiele firm, które na trwałe wpisały się w lokalną historię. Jedną z nich jest założony w roku 1888 browar Föroya Bjór (pol. Piwo Wysp Owczych).

Zabudowania browaru w Klaksvík

Simon Frederik Hansen przyszedł na świat w roku 1863. Símun í Vági, bo tak częściej się do niego zwracano, w wieku lat dwudziestu wyjechał do Danii, aby poznać warsztat pracy piekarza. Przy okazji zgłębił także proces warzenia piwa.

Gdy w 1888 roku powrócił do rodzinnego Vágur (które nieco później przyjmie nazwę Klaksvík i połączy się z sąsiednimi wioskami), postanowił wykorzystać zdobytą na obczyźnie wiedzę. W ten sposób powstała piekarnia i działający po dziś dzień browar Föroya Bjór.

Co ciekawe, jeszcze dłuższą, bo sięgającą roku 1849, historię miał założony w Tórshavn Restorffs Bryggjarí. Ten rodzinny browar warzył złocisty trunek aż do początku XXI wieku. Część jego produkcji przejął bohater dzisiejszego wpisu – Föroya Bjór.

Reklama dźwignią handlu. Napis na kontenerze głosi „najlepsze farerskie piwo”.

W roku 1907 Farerzy zagłosowali w referendum za znacznym ograniczeniem produkcji i sprzedaży mocniejszych trunków. Przez kolejne 74 lata (!) klakswicki browar ważyć mógł jedynie piwa o „mocy” nieprzekraczającej 2,7%. Co ciekawe, dozwolony był indywidualny, lecz reglamentowany import mocniejszych trunków.

Pałeczkę po Símunie í Vági, który zmarł w 1935 roku, przejął Einar Fróvin Waag. Wzniósł on nowy browar wyposażony w nowoczesną maszynerię. Jego syn, również noszący imię Einar, został wysłany do szkoły dla browarników w Niemczech, gdzie zdobył także wiedzę praktyczną, którą wykorzysta w rodzinnym browarze.

Młodszy z Einarów pełni dziś funkcję dyrektora wykonawczego Föroya Bjór, a jego córka Annika dba o należytą kontrolę jakości warzonych w browarze specjałów.

Wprowadzona na początku XX wieku „farerska prohibicja” została nieco złagodzona w roku 1980, gdy zezwolono na warzenie mocniejszych piw (o zawartości alkoholu do 5,8%). W końcu, w latach 90-tych zliberalizowano przepisy i powołano do życia farerską sieć państwowych sklepów monopolowych, zwaną potocznie Rusan. Föroya Bjór uzyskało zgodę na sprzedaż własnych wyrobów w firmowym sklepie.

Bogaty asortyment piw i napojów gazowanych uzupełni niebawem… farerska whisky warzona w widocznych w tle miedzianych kadziach.

W roku 2009 z najstarszym, nadal działającym farerskim browarem zaczęła konkurować, założona w podstołecznym Velbastaður Okkara (pol. Nasze). Mimo pozytywnego przyjęcia przez smakoszy piwa, firma borykała się z problemami finansowymi. W czerwcu 2020 roku Okkara została kupiona przez Føroya Bjór.

Dziś Føroya Bjór warzy nie tylko piwa. Obok 18 gatunków złocistego płynu warzonych w Klaksvík, charakterystycznym logiem barana sygnowany jest cydr, niskoprocentowy pils, szereg oranżad, wód gazowanych, tonik, piwo korzenne oraz wody mineralne.

Warzony w Klaksvík trunek dociera w najdalsze regiony archipelagu. A od roku 2015 także na Islandię.

Dopiero od 2012 roku prawo pozwala produkować na farerskiej ziemi najmocniejsze trunki. Pod marką Einar’s Distillery warzony jest dziś gin, wódka oraz okowita. W miedzianych kadziach dojrzewa właśnie pierwsza partia farerskiej whisky.


Warto wybrać się na trwającą około godzinę wycieczkę po Föroya Bjór. Zapisy przyjmowane są mailowo pod adresem fb@foroyabjor.fo (koszt 250 DKK). Zwiedzanie w małej grupie z przewodnikiem wieńczy degustacja piw.

Karty odbijane dawniej przez pracowników browaru
Wieńcząca zwiedzanie browaru degustacja.