Na mapie Wysp Owczych znaleźć można 116 osad, miasteczek i miast. Niemal wszystkie, od Akrar do Ørðavík*, leżą nad morzem. W całym tym towarzystwie jest tylko jeden wyjątek – położona w środku Vágar osada Vatnsoyrar.

Brak pobliskiego morza rekompensuje 50 mieszkańcom sąsiadujące z osadą największe na Farojach jezioro Sørvágsvatn. Nazwa założonej w roku 1921 osady pochodzi zresztą od farerskiego określenia jeziora (vatn).

Żadna, nawet najmniejsza, farerska osada nie może obyć się bez piłkarskiego boiska.

Ciekawym rozdziałem w bardzo krótkiej jak na farerskie warunki historii Vatnsoyrar jest okres przyjaznej brytyjskiej okupacji. Wojska brytyjskie w trakcie II wojny światowej stacjonowały na wyspie Vágar, na której do roku 1945 obowiązywał ruch lewostronny. Pobliskie Vága Floghavn swoich początków może szukać w wojskowym lotnisku, na którym pierwsza maszyna wylądowała jesienią 1942 roku. Niedalekie Sørvágsvatn stanowiło zaś lądowisko dla wodnosamolotów.

Obecność sił wojskowych wymusiła powstanie nie tylko obiektów o przeznaczeniu stricte militarnym jak Sector Operations Room (SOR), do którego napływały dane z radarów i statków dotyczące działań wojsk niemieckich. Nadal w Vatnsoyrar można więc znaleźć chociażby kominek i inne pozostałości po messie oficerskiej. Trzeba przyznać, ze solidna konstrukcja dzielnie stawia czoła wymagającej farerskiej pogodzie.

Do Vatnsoyrar dojechać można autobusem linii nr 300 łączącym lotnisko z Tórshavn. Mimo, że osada nie jest wymieniona w rozkładzie jazdy, krótkie Til Vatnsoyra przy kupowaniu biletów powinno wystarczyć, aby niebieskie Volvo zatrzymało się w przy małej wiacie na Torvgøta.

Ansa eftir mær – uważaj na mnie

Po krótkim rekonesansie i wyszukaniu śladów stacjonowania brytyjskiego wojska warto wybrać się na nieco ponad godzinny spacer dawną ścieżką łączącą Vatnsoyrar z Miðvágur skąd rozciąga się przepiękny widok na jezioro, lotnisko i zachodnią część wyspy.

A w czasie krótkiego odpoczynku z ławeczki podziwiać można Streymoy, Koltur, Hestur i Sandoy.

Schodząc do Miðvágur warto zatrzymać się przy Kálvalíð – jednym z najstarszych budynków na Wyspach Owczych.

* – w odniesieniu do języków skandynawskich określenie od A do Z nie jest właściwe. W farerskim alfabecie brakuje litery Z, zaś rolę ostatnich pełnią litery Æ i Ø. W duńskim i norweskim ostatnią literą alfabetu jest zaimportowane ze Szwecji A w wersji z kółkiem – Å (wymawiane jako krótkie lub długie o).