Wyspy Owcze poprzecinane są niemal setką bygdagøtur – szlaków, które od stuleci łączą osady. Korzystano z nich by dotrzeć do sąsiedniej wioski, wziąć udział w nabożeństwie, przenieść zmarłego na miejsce wiecznego spoczynku, dostarczyć pocztę. Na długo przed powstaniem asfaltowych dróg i wydrążeniem tuneli to właśnie one stanowiły sieć komunikacyjną na archipelagu.
Zaskakująco niewiele zachowało się z farerskich średniowiecznych świątyń. XIII-wieczny kościół parafialny św. Olafa w Kirkjubøur jest jedynym średniowiecznym farerskim kościołem, w którym nadal odbywają się nabożeństwa.
Farerski Kościół ewangelicko-luterański ma łącznie 61 świątyń. Jedyny katolicki kościół – Mariukirkjan znajduje się w Tórshavn.
Podstawowym paliwem na Wyspach Owczych był przez wieki torf. Pionierskie próby związane z pozyskaniem energii z mas wody podjął w roku 1907 Ólavur á Heygum. Pierwsza, uruchomiona w 1921 r. na Suðuroy, hydroelektrownia działa do dziś.
Samorządowa spółka odpowiedzialna za dostawy energii elektrycznej powstała w 1946 roku.
Pierwsze turbiny wiatrowe zainstalowano w roku 1993. W roku 2020 na opłotkach Tórshavn rozpoczęto produkcję energii z biogazu, zaś rok wcześniej ruszyły testy farmy paneli słonecznych (!) na Suðuroy.
W lutym 2024 r. do sieci trafił prąd z instalacji pozyskującej energię z fal morskich w Vestmannie.
Cel „Vision 2030” zakłada pozyskiwanie energii elektrycznej na Wyspach Owczych wyłączenie ze źródeł odnawialnych.
Między osadami Eiði i Funningur na wysokość 880 metrów wznosi się najwyższy farerski szczyt Slættaratindur. To jedna z dziesięciu gór na Wyspach Owczych, które sięgają na wysokość ponad 800 metrów.
Najwyższą wyspą archipelagu jest Kunoy – aż sześć z pierwszej dziesiątki najwyższych wzniesień położonych jest właśnie tam.
W sumie farerskie mapy upstrzone są około 340 górskimi szczytami o wysokości co najmniej stu metrów nad poziom morza.
W czerwcu 2024 roku dwadzieścia cztery farerskie latarnie przejdą pod pełną kontrolę lokalnych władz.
Pieczę nad farerskimi latarniami morskimi sprawuje państwowa spółka Landsverk. Latarnicy (rolę tę pełnią najczęściej komendanci portów) codziennie doglądają zwierciadła, wymieniają żarówki, dbają o odpowiedni poziom wilgotności w budynkach.
O osiemnastu wyspach zagubionych wśród północnych mórz. Subiektywnie. Czasem nawet bardzo.
Tekst i zdjęcia: Maciej Brencz & Materiały udostępnione na licencji CC BY-SA 4.0
Napędzane przez WordPress & Szablon autorstwa Andersa Noréna
