Nazwy farerskich osad i miasteczek najczęściej nawiązują od ich położenia.
Poszarpana linia brzegowa Wysp Owczych obfituje w liczne zatoki – położone przy nich miejscowości wyróżnia końcówka –vík. Nazwy osad położonych nad dłuższymi i węższymi zatokami zakończone są członem –fjørður. Język farerski wyróżnia także mniejszy rodzaj zatoki – vág, która w toponimach występuje w formie –vágur.
Swoich nazewniczych przedstawicieli mają również farerskie doliny (-dalur) i półwyspy (-nes).
Dwa nowe tunele Nýggir Borðoyartunlarnir zastąpią do 2025 roku stare, wąskie, nieoświetlone przeprawy z lat 60-tych.
Nowa obwodnica Tórshavn (Innkomuvegurin / Hvítanesvegur) połączy Hvítanes i tunel na Eysturoy z zachodnią częścią stolicy i okolicami Hotelu Føroyar.
Za sprawą Sandoyartunnilin kolejna wyspa stanie się częścią farerskiego „mainlandu”. Jedenastokilometrowy podwodny tunel połączy Sandoy ze Streymoy.
Zaś Dalstunnilin ominie wąską, wyciosaną w klifie drogę między Dalur a Húsavík.
Fámjinstunnilin zastąpi natomiast kręty i najbardziej na archipelagu wietrzny odcinek drogi między Øravík a Fámjin.
Owcze bramki (po farersku zwane rulluportur) są częstym widokiem na Wyspach. Hamują one turystyczne zapędy wszędobylskich owiec.
Pieczę nad większością bramek sprawuje Landsverk – publiczny zarządca farerskich dróg.
Komunikacja na Wyspach Owczych oparta jest o system dróg, tuneli, promów i połączeń realizowanych przez helikoptery.
Państwowa spółka Strandfaraskip Landsins odpowiada za autobusowe połączenia między miastami oraz sieć promową.
Helikoptery linii Atlantic Airways zapewniają rozkładowe loty oraz transport ładunków. Biorą także udział w akcjach ratowniczych i poszukiwawczych.
O osiemnastu wyspach zagubionych wśród północnych mórz. Subiektywnie. Czasem nawet bardzo.
Tekst i zdjęcia: Maciej Brencz & Materiały udostępnione na licencji CC BY-SA 4.0
Napędzane przez WordPress & Szablon autorstwa Andersa Noréna
